Een krachtige en ontroerende show die vertrekt vanuit de tatoeage om de mens in vraag te stellen, wat we willen behouden, wat we ons herinneren…
In het tijdperk van het wegwerpbare, het vluchtige, in een tijd waarin het gebruikelijk is om regelmatig van baan, partner, plaats van leven te veranderen waar niets vast lijkt te staan, legt de tatoeage, hem, zichzelf op voor het leven.
Hier worden verhalen verteld van getatoeëerde mannen en vrouwen die elkaar niet kennen en nooit zullen kennen en toch dezelfde reis, dezelfde odyssee hebben volbracht. Een overgang tussen wat we niet meer zullen zijn en wat we worden. En bij dit soort handelingen is er altijd leven en dood, het heden en het verleden.
De tatoeage fungeert hier als een voorwendsel om sterkere en belangrijkere onderwerpen aan te pakken die ons als mens raken: persoonlijke vooruitgang, het volbrengen van beproevingen, de strijd tegen ziekte, rouw, veerkracht. Deze voorstelling is een bewerking van een tekst van Héloïse Guay de Bellissen en de rode draad van de bewerking wordt getrokken door de relatie tussen een vader met Alzheimer en zijn dochter. Door de verhalen van tatoeages en getatoeëerde mensen zal ze de herinnering aan haar vader doen herleven.
8:30 in de avond.
Théâtre Jardin Passion, Rue Marie-Henriette, Namur, Belgique
